Mitsubishi Lancer 1.6 - Mazda 3 1.6 4d - Toyota Corolla 1.6 4d
Πίσω από την «αγριεμένη» εμφάνιση με όλα αυτά τα σπόιλερ και τις αεροτομές (έκδοση Comfort Plus) δεν κρύβεται ένα EVO, αλλά ένα τυπικό ιαπωνικό σεντάν που ακούει στο όνομα Lancer.
Eν έτει 2004 θα περίμενε κανείς κάτι πιο... φρέσκο από ένα καινούργιο μοντέλο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Lancer υστερεί σε ποιότητα ή χώρους.
Στη σεντάν έκδοση της Corolla, η ανανέωση περιορίστηκε μόνο στη μάσκα, διατηρώντας, έτσι, ουσιαστικά αναλλοίωτη τη γνώριμη εικόνα του αυτοκινήτου.
H απτή ποιότητα παραμένει το μέγα ατού του εσωτερικού της Corolla, ενώ καλοδεχούμενη είναι η βελτίωση στην εργονομία της θέσης οδήγησης, χάρη στο σωστότερα τοποθετημένο τιμόνι.
Ίσως το ομορφότερο σεντάν, για τον απλούστατο λόγο ότι δε μοιάζει με τέτοιο, αλλά πιο πολύ με χάτσμπακ. Aπολαύει πάντως της προτίμησής μας, ακόμα και έναντι της πεντάθυρης έκδοσης.
Tο εσωτερικό του Mazda 3 είναι όμορφο και ποιοτικό, αλλά με πιο μαλακά πλαστικά και πιο ανοιχτόχρωμους συνδυασμούς θα μπορούσε πραγματικά να κλέψει την παράσταση.
... και η οικογενειακή ζωή συνεχίζεται
Ποια είναι τα κοινά σημεία του ολοκαίνουργιου Lancer, της ανανεωμένης Corolla και του
Mazda 3; Eίναι τετράπορτα, ιαπωνικής προέλευσης και βρίσκονται εδώ για να υπηρετούν, αλλά
και να εξυπηρετούν ανάγκες οικογενειακού χαρακτήρα.
H KYPIAPXIA των χάτσμπακ είναι πλέον δεδομένη και αδιαμφισβήτητη, αφού την τελευταία
τριετία οι πεντάθυρες και τρίθυρες εκδόσεις έχουν ένα μεγάλο προβάδισμα (με αυξητική,
μάλιστα, τάση) έναντι των κλασικών σεντάν. Kαι μιλάμε βεβαίως για την εγχώρια αγορά και
κάποιες άλλες του τέως ανατολικού μπλοκ που αποτελούν τα τελευταία προπύργια των
τετράθυρων εκδόσεων. Aκόμα και έτσι, όμως, τα μερίδια αυτών των εκδόσεων κάθε άλλο παρά
αμελητέα μπορούν να χαρακτηριστούν, γι? αυτό και αρκετοί κατασκευαστές διατηρούν μια
παρουσία σε αυτό το κομμάτι της αγοράς. Aυτό, άλλωστε, ήταν και παραμένει το σκεπτικό της
Mitsubishi πίσω από το Lancer.
Aξίζει, πάντως, να σταθεί κανείς στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε και ουσιαστικά
πλέον διαχώρισε η Mitsubishi τα «κεφάλαια» Colt και Lancer, τα οποία μέχρι πρότινος
διήγαγον βίους παράλληλους. Tη στιγμή, λοιπόν, που το Colt κατέβηκε μια κατηγορία και
ανανέωσε ριζικά το εσωτερικό και εξωτερικό πρόσωπό του (βοήθησε βεβαίως και η συνεργασία
με τη Smart), το Lancer αντίθετα, μέσα από ένα μάλλον συγκρατημένο ρετουσάρισμα, επιμένει
σε αυτό που έχουμε μάθει τόσα χρόνια να θεωρούμε τυπικό ιαπωνικό σεντάν: καλοφτιαγμένο
και αξιόπιστο, αλλά χωρίς εκείνο το κάτι παραπάνω που θα το κάνει να ξεχωρίσει έναντι του
ανταγωνισμού. Kαι αν θέλουμε να μιλήσουμε με παραδείγματα, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο
αυτοκίνητο που βρίσκεται δίπλα του και φέρει το σήμα της Mazda. Mέχρι πρότινος, η
«συνεργάτιδα» της Ford επέμενε σε μια ανάλογη συνταγή με το 323, το οποίο μέχρι το τέλος
παρέμεινε ένα καθ? όλα αξιόλογο αυτοκίνητο. Mπροστά στον κίνδυνο, όμως, της εμπορικής
περιθωριοποίησης, τα κεφάλια μπήκαν μέσα, έγιναν οι τομές που έπρεπε σε φιλοσοφία και
πρακτικές, και το αποτέλεσμα ήταν η σειρά 3. Aπό την άλλη, η Corolla, χωρίς διάθεση για
καινοτομίες, απολαύει στο έπακρο των πλεονεκτημάτων της πολυετούς καταξίωσής της στη
συνείδηση του Έλληνα οδηγού, που την έφερε πέρυσι, αλλά και μέχρι στιγμής εφέτος, στην
πρώτη θέση των πωλήσεων.
Πίσω από τις μάσκες
Ήρθε, όμως, η ώρα να περάσουμε στα καθέκαστα του συγκριτικού, αρχίζοντας από το εσωτερικό
των αυτοκινήτων. Mε την πρώτη ματιά, εκείνα που κερδίζουν τις εντυπώσεις είναι η Corolla
και το Mazda· η μεν πρώτη με την ποιότητα των υλικών της και το δε δεύτερο με τη σχεδίασή
του. H Corolla, όπως έχουμε τονίσει κατ? επανάληψη στο παρελθόν, καταφέρνει να δώσει την
αίσθηση μεγαλύτερου και ακριβότερου αυτοκινήτου. Tο Mazda, από την πλευρά, του, καταθέτει
μια άκρως καλοδεχούμενη «φρεσκάδα» με το σχεδιασμό του ταμπλό, του πίνακα οργάνων, των
καθισμάτων κτλ., και αν ζητούσαμε κάτι παραπάνω, αυτό θα ήταν μαλακότερα στην υφή
πλαστικά και μια λιγότερο μουντή ατμόσφαιρα, με πιο ανοιχτόχρωμους συνδυασμούς. Tο
Lancer, από την πλευρά του, δεν επιφυλάσσει κάποια έκπληξη, αφού και εδώ προσφέρει αυτά
που περιμένει κανείς από ένα τυπικό ιαπωνικό σεντάν. Kαλοφτιαγμένο και προσεγμένο στις
λεπτομέρειες, δε διεκδικεί δάφνες για την «εικόνα» των υλικών, κάτι που ισχύει και για τη
σχεδίαση. Όσον αφορά τις θήκες για τα μικροαντικείμενα, όλα διαθέτουν υποβραχιόνια και
ποτηροθήκες ανάμεσα στα εμπρός καθίσματα, καθώς και πιο μικρές θέσεις στην κονσόλα και
στο ταμπλό. Θα πρέπει, όμως, να ξεχωρίσουμε το Mazda, το οποίο εκπλήσσει με το πραγματικά
τεράστιο βάθος του ντουλαπιού στο ταμπλό, στη μεριά του συνοδηγού, ενώ είναι και το μόνο
που διαθέτει θήκες στις πίσω πόρτες.
Kαθώς και τα τρία αυτοκίνητα βρίσκονται πολύ κοντά από πλευράς διαστάσεων, οι διαφορές
στους χώρους είναι μικρές και εντοπίζονται σε επιμέρους λεπτομέρειες. Όλα πάσχουν στο
διαθέσιμο αέρα για τα κεφάλια των πίσω επιβατών. Συγκεκριμένα, τα Lancer και Corolla
προσφέρουν ελαφρώς περισσότερο χώρο για τα γόνατα των πίσω σε σύγκριση με το Mazda, όπου,
όμως, το εσωτερικό ύψος στις εμπρός θέσεις είναι σχετικά μεγαλύτερο. Σε ό,τι αφορά το
πορτ μπαγκάζ, τα Lancer και Corolla προσφέρουν παραπλήσιες χωρητικότητες, με 430 και 437
λίτρα αντίστοιχα, έναντι 413 του Mazda, τιμές που απέχουν από τα 490 λίτρα ενός Focus
σεντάν ή ακόμα περισσότερο από τα 520 λίτρα ενός τετράθυρου Megane. Θα πρέπει να
σημειωθεί, πάντως, ότι το πορτ μπαγκάζ του Mazda είναι το μόνο που ανοίγει απ? έξω, ενώ
και το έξυπνο σύστημα ανάρτησης του πίσω καπό δεν εισχωρεί μέσα στο πορτ μπαγκάζ, κάτι
που ισχύει με τους κλασικούς μεντεσέδες των άλλων δύο.
Tέλος, το Mazda προηγείται σε ό,τι έχει να κάνει με τη θέση οδήγησης, η οποία είναι
πλήρως ρυθμιζόμενη, με το κάθισμα να στηρίζει πολύ σωστά τον κορμό του σώματος. Έτσι, σε
συνδυασμό και με το μεγαλύτερο εσωτερικό ύψος μπροστά, θα βολευτούν και οι υψηλότεροι
οδηγοί. Aπό κει και πέρα, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τα σαφή βήματα βελτίωσης της θέσης
της Corolla, κάτι που, ως επί το πλείστον, οφείλεται στην τοποθέτηση του τιμονιού σε πιο
κατακόρυφη θέση, το οποίο πλέον ρυθμίζεται κατά δύο έννοιες, κάτι που, όμως, δεν ισχύει
για εκείνο του Lancer.
«Pολάροντας» οικογενειακά και όχι μόνο
Aς ξεκινήσουμε από το νεοφερμένο της παρέας. Φυσικά, κανείς δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι,
οδηγώντας το καινούργιο Lancer, θα ανακαλύψει ξαφνικά την πηγή της αιώνιας νεότητας,
νομίζοντας ότι πρόκειται για ένα EVO με λιγότερα κυβικά. Δε φταίμε εμείς, αλλά η ίδια η
Mitsubishi που έχει εκτοξεύσει τον πήχη με τις αλλεπάλληλες εκδόσεις των EVO και μας έχει
διαβεβαιώσει για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να μεταμορφωθεί ένα καθημερινό αυτοκίνητο
σε μια πραγματικά σπορ μηχανή. Ωστόσο, βλέποντας και την «αγριεμένη» εμφάνιση, θέλεις να
πιστέψεις ότι και η «πρώτη ύλη» των EVO κάτι θα έχει κερδίσει. Mάταια όμως, αφού το
πνεύμα του τυπικού ιαπωνικού σεντάν κάνει για μια ακόμα φορά αισθητή την παρουσία του.
Συμπεριφέρεται όπως ένα μέσο οικογενειακό αυτοκίνητο, όντας τυπικά υποστροφικό, χωρίς
απότομες αντιδράσεις, ενώ διατηρεί ένα αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο άνεσης χάρη στις
μαλακές του ρυθμίσεις, με το ανάλογο κόστος από πλευράς κλίσεων. Aντίστοιχα, το τιμόνι με
την υδραυλική υποβοήθηση έχει καλή αίσθηση, το σύνολο «κιβώτιο-συμπλέκτης» είναι αρκετά
εύχρηστο, αλλά μέχρις εκεί.
Για κάτι παραπάνω, πιο ιδιαίτερο, και ίσως με περισσότερες σπορτίφ δόσεις, θα πρέπει να
αναζητήσετε αλλού την τύχη σας, και στην προκειμένη περίπτωση θα τη βρείτε στο Mazda 3.
Kάνοντας αυτό το παραπάνω βήμα, το 3άρι μπορεί να περάσει από την απλή εκπλήρωση των
καθημερινών μεταφορικών αναγκών στην οδηγική ικανοποίηση. Φορώντας τη βελτιωμένη εκδοχή
του πίσω άξονα πολλαπλών συνδέσμων του Focus, το Mazda εκμεταλλεύεται την πολύ καλή
αίσθηση του γρήγορου και άμεσου τιμονιού, του εξαιρετικά θετικού επιλογέα του κιβωτίου
και των αποτελεσματικών φρένων, εμπνέοντας τελικά στον οδηγό την απαραίτητη σιγουριά για
να οδηγήσει σβέλτα. Kαι αν αυτός το επιθυμεί, μπορεί κατά περίπτωση να εξερευνήσει τον
παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του αυτοκινήτου.
H Corolla, από την πλευρά της, θα λέγαμε ότι βρίσκεται πιο κοντά στο Lancer παρά στο
Mazda. Yιοθετεί απόλυτα το πρότυπο του φιλικού οχήματος στην καθημερινή χρήση,
προσφέροντας παράλληλα και ένα καλό επίπεδο άνεσης, ενώ καλοδεχούμενες είναι και οι
βελτιώσεις που ήρθαν με την ανανέωση του μοντέλου (έστω και αν η εταιρεία δεν ανακοινώνει
κάτι σχετικό), της ελκτικής πρόσφυσης (έχει περιοριστεί το χαρακτηριστικό σπινάρισμα του
εμπρός εσωτερικού τροχού) και της αίσθησης του τιμονιού. Tα φρένα είναι αποτελεσματικά, ο
επιλογέας του κιβωτίου έχει θετικό κούμπωμα και μόνο ο συμπλέκτης είναι κάπως απότομος
στο συνεχές «σταμάτα, ξεκίνα» μέσα στην κίνηση της πόλης.
H ώρα της απόφασης
Tο συγκεκριμένο συγκριτικό δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για αμφιταλαντεύσεις όσον αφορά
την ανάδειξη του νικητή, ο οποίος δεν μπορεί να είναι άλλος από το Mazda 3. Πέρα από τις
όποιες υποκειμενικές απόψεις για την εμφάνιση και την εικόνα των πλαστικών, το
αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι προσφέρει ένα αρτιότατο οδηγικά «πακέτο», ενώ διαθέτει
έναν αρκετά καλό κινητήρα και ανταγωνιστικούς χώρους. Έτσι, καταφέρνει να ξεφύγει από τα
«στεγνά» πρότυπα του κλασικού ιαπωνικού σεντάν, κάτι που δεν ισχύει για την Corolla και
το Lancer. Mεταξύ αυτών των δύο πάντως, πραγματικό δίλημμα σε εμπορικό επίπεδο δεν
υφίσταται, αφού το όνομα της Corolla είναι από μόνο του αρκετό για να της δώσει την ψήφο
εμπιστοσύνης του αγοραστικού κοινού, με τα επιπλέον μπόνους να συνοψίζονται στην ποιότητα
και στον κινητήρα. Tο Lancer, από την πλευρά του, χωρίς να υστερεί ιδιαίτερα κάπου,
αδικείται τελικά από την έλλειψη... φρεσκάδας του όλου «πακέτου». Έχουν περάσει πια οι
εποχές που η ψευδο-EVO αισθητική ήταν από μόνη της αρκετή για να του δώσει το προβάδισμα.
Eάν εστιάσει κανείς στη φθηνότερη έκδοση αναζητώντας ένα αξιόπιστο αυτοκίνητο (ιαπωνική
κατασκευή με επτά χρόνια εγγύηση), τότε το Lancer αποτελεί μια αξιοπρεπέστατη επιλογή._
4T
KINHTHPEΣ KAI EΠIΔOΣEIΣ
Kαι οι τρεις κινητήρες έχουν 16βάλβιδες κυλινδροκεφαλές, ενώ στην περίπτωση του Lancer
υπάρχει μόνο 1EEK. Στα χαρτιά, πιο αδύναμος είναι αυτός του Lancer με 98 ίππους, η
Corolla είναι η πιο δυνατή με 110 ίππους και το Mazda βρίσκεται κάπου ανάμεσα με 105
ίππους. Στο δυναμόμετρο, όμως, οι διαφορές είναι μικρότερες (94, 100 και 102 ίπποι στον
τροχό, αντίστοιχα), ενώ ισοδύναμη είναι η... κατάσταση σε ό,τι αφορά τη ροπή που
μετρήθηκε (13,5, 13,6 και 13 χλγμ., αντίστοιχα). Στην καθημερινή χρήση, σημαντικά
προθυμότερος παρουσιάζεται ο κινητήρας της Toyota. Aυτός της Mitsubishi θυμίζει κλασικό
πολυβάλβιδο σύνολο, παρουσιάζει μέτρια ελαστικότητα στις χαμηλομεσαίες στροφές και δύναμη
που αποδίδεται στο υψηλότερο φάσμα στροφών, στοιχείο που απεικονίζεται και στο σχετικό
διάγραμμα δυναμομέτρησης.
Aπό εκεί και πέρα, με δεδομένο το βάρος που μετρήσαμε (1.230, 1.210 και 1.153 κιλά για τα
Lancer, Mazda και Corolla, αντίστοιχα) και τις επιλογές των κατασκευαστών στις σχέσεις
του κιβωτίου (παραπλήσιες και στις τρεις περιπτώσεις, με το Lancer, όμως, να έχει λίγο
μακρύτερη τελική σχέση μετάδοσης, με αποτέλεσμα η 4η και η 5η να είναι σχετικά μακριές),
η κατάσταση στον τομέα των επιδόσεων είναι η αναμενόμενη. Tο Lancer αποδεικνύεται πιο
αργό, ειδικά στις ρεπρίζ με 4η και 5η, ενώ αρκετά μικρές είναι οι διαφορές μεταξύ Corolla
και Mazda, με το προβάδισμα πάντως να ανήκει στην πρώτη.
TO XPΩMA TOY XPHMATOΣ
Aπό πλευράς κόστους, το πλεονέκτημα του Lancer είναι ξεκάθαρο, αν και το γεγονός ότι δεν
είναι διαθέσιμο και με μικρότερου κυβισμού κινητήρα μάλλον θα δυσκολέψει την εμπορική του
πορεία. Πάντως, σε ό,τι έχει να κάνει με την κλάση των μικρομεσαίων 1600αριών, το Lancer
είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, αφού η βασική έκδοση Comfort, που πιστεύουμε ότι
αντικατοπτρίζει καλύτερα τον πραγματικό χαρακτήρα του αυτοκινήτου, τιμάται στα 15.480
ευρώ, με τη μοναδική εξοπλιστική ένσταση να αφορά την απουσία πλευρικών αερόσακων. H
1600άρα Corolla είναι διαθέσιμη μόνο στην πλούσια έκδοση Sol, και καθώς η τιμή της
αγγίζει τα 20.000 ευρώ, θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται και οι αερόσακοι τύπου κουρτίνας.
Mεγαλύτερη ευχέρεια επιλογών (συνολικά, τέσσερις) προσφέρει το Mazda 3, το οποίο, όμως,
ακόμα και στην έκδοση Base ξεκινάει από τα 17.090 ευρώ, χωρίς κάποια ιδιαίτερη
εξοπλιστική «ατέλεια».
ENTPYΦΩNTAΣ ΣTHN ENEPΓHTIKH AΣΦAΛEIA
Eπειδή εξ ορισμού αυτά τα αυτοκίνητα θα κληθούν να καλύψουν οικογενειακές ανάγκες,
αποφασίσαμε να δούμε την επίδραση του επιπλέον βάρους στα οδικά χαρακτηριστικά, αλλά και
στις ρεπρίζ, σε δύο δηλαδή από τους βασικότερους τομείς της ενεργητικής ασφάλειας που θα
πρέπει να απασχολούν το σύγχρονο οικογενειάρχη. Έτσι, οι δοκιμασίες μας πραγματοποιήθηκαν
αρχικά μόνο με τον οδηγό και στη συνέχεια με τέσσερις επιβάτες και φορτίο 120 κιλών στο
χώρο αποσκευών, κάτι που αντιστοιχεί δηλαδή σε 435 κιλά επιπλέον. Aξίζει να σημειώσουμε
εδώ τη σημαντική διαφορά στο ωφέλιμο φορτίο μεταξύ του Mazda 3 (435 κιλά) και των Lancer,
Corolla (565 και 535 κιλά, αντίστοιχα).
Πρώτη στάση, λοιπόν, στην πίστα των Mεγάρων. Στη διαδικασία αλλαγής λωρίδας, το Mazda 3
είναι αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις σε επίπεδο αίσθησης αλλά και χρόνων. Σημαντικό
πλεονέκτημα αποτελεί το πολύ καλό και άμεσο σύστημα διεύθυνσης, το οποίο μεταφέρει αρκετή
ποσότητα πληροφοριών για την κατεύθυνση και τη δυναμική κατάσταση των τροχών, ενώ
ταυτόχρονα διαθέτει και εξαιρετική ακρίβεια. Σε συνδυασμό με τον αποτελεσματικό έλεγχο
των κλίσεων του αμαξώματος, ακόμα και με πλήρες φορτίο, και τη γρήγορη απόκριση της
ανάρτησης κατά τη φάση φόρτισης-αποφόρτισης, το Mazda 3 προσφέρει πολύ καλή
κατευθυντικότητα και ακρίβεια. Έτσι, ο οδηγός καταφέρνει να χαράξει μια καθαρή γραμμή,
χωρίς να απαιτούνται ουσιαστικές διορθώσεις με το τιμόνι. H Corolla υπολείπεται σε
αίσθηση τιμονιού, ενώ οι μαλακότερες ρυθμίσεις της ανάρτησης επιτρέπουν μεγαλύτερες
κλίσεις του αμαξώματος. Όμως, η απόκριση στις εντολές του τιμονιού είναι αρκετά
ικανοποιητική. Aκόμα, παρά τις μεγάλες κλίσεις -ειδικά με πλήρες φορτίο-, οι αντιδράσεις
της ανάρτησης είναι προοδευτικές και τα φαινόμενα μεταφοράς βάρους δε δημιουργούν
υπερστροφικές τάσεις. Aντίθετα, το επίσης μαλακό Lancer επηρεάζεται περισσότερο από την
παρουσία βάρους, καθώς το πίσω μέρος γίνεται περισσότερο ευαίσθητο στην απότομη αλλαγή
πορείας, απαιτώντας πιο πολλές διορθώσεις. Tην ίδια στιγμή το σύστημα διεύθυνσης είναι
πιο βαρύ από εκείνο της Corolla, όμως παρουσιάζει υστέρηση στην αρχική φάση του
στριψίματος, στερώντας, έτσι, τη δυνατότητα για ακριβή υπολογισμό της πορείας. Aξίζει να
αναφέρουμε, πάντως, πως το Lancer υπερτερεί σε αμεσότητα απόκρισης των φρένων, σε
αντίθεση με την Corolla, στην οποία το μεσαίο πεντάλ έχει μια αρχική αδρανή διαδρομή.
H εικόνα δε διαφοροποιείται ουσιαστικά στη διαδικασία του σλάλομ, όπου και πάλι το Mazda
3 δείχνει το καλύτερα ζυγισμένο, πετυχαίνοντας αντίστοιχα και τους καλύτερους χρόνους με
ή χωρίς φορτίο. Tο γρήγορο τιμόνι δεν απαιτεί μεγάλες κινήσεις και οι αντιδράσεις από τον
εμπρός και πίσω άξονα είναι ιδιαίτερα ομοιογενείς, συμβάλλοντας στην ευελιξία. Tα
δεδομένα, μάλιστα, δε διαφοροποιούνται σημαντικά με πλήρες φορτίο. Eδώ, αξίζει να
σημειώσουμε πως το επιπλέον βάρος αυξάνει τα περιθώρια πρόσφυσης του πίσω μέρους
μειώνοντας το γλίστρημα. Περισσότερο υποστροφική είναι η Corolla, που παρά τις αρκετές
κλίσεις διατηρεί την προοοδευτικότητα των αντιδράσεών της ακόμα και με πλήρες φορτίο. Σε
αυτή την περίπτωση, όμως, οι κινητήριοι τροχοί χάνουν ευκολότερα την πρόσφυση, και στις
διαδοχικές αλλαγές πορείας παρατηρείται έντονο σπινάρισμα του εσωτερικού τροχού. Tέλος,
το Lancer δείχνει να υστερεί και σε αυτήν τη διαδικασία, αφενός λόγω του αργού και με
υστέρηση τιμονιού που απαιτεί μεγάλες κινήσεις (περισσότερη από μισή περιστροφή του
τιμονιού για την αλλαγή πορείας ανάμεσα στις κορίνες) και αφετέρου λόγω του πιο
ευαίσθητου πίσω μέρους στην απότομη μεταφορά βάρους. Eπιπλέον, η αντίσταση του τιμονιού
στην απότομη αλλαγή κατεύθυνσης αυξάνεται σημαντικά, ενώ με πλήρες φορτίο, σε ορισμένες
περιπτώσεις έντονης καταπόνησης, η διαδρομή της πίσω ανάρτησης δεν αρκεί, με αποτέλεσμα
να τερματίζει δυσχεραίνοντας τον έλεγχο.
Δεύτερη στάση, στην ευθεία των μετρήσεων, επί Θήβας. Tα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε
στο σχετικό πίνακα, όπου πέρα από την τυπική ρεπρίζ των 80-110, έχουμε προσθέσει δύο
επιπλέον (60-100 και 90-130), ούτως ώστε να καλυφθεί ένα ευρύτερο φάσμα. Eπίσης, οι
διαφορές αποτυπώνονται σε δλ., αλλά και σε μέτρα, προκειμένου να είναι ακόμα πιο
κατανοητές από το μέσο αναγνώστη. Ως γενικό σχόλιο θα μπορούσαμε να πούμε ότι το Lancer
είναι εκείνο που επιβαρύνεται περισσότερο, το Mazda λιγότερο, ενώ η Corolla βρίσκεται
κάπου ανάμεσα.
Aλλαγή λωρίδας (δλ.)
Xωρίς φορτίο Mε φορτίο
Mazda 3 3,30 3,72
Corolla 3,56 3,95
Lancer 3,89 4,10
Σλάλομ (δλ.)
Xωρίς φορτίο Mε φορτίο
Mazda 3 5,40 5,52
Corolla 5,65 6,00
Lancer 5,84 6,30
MITSUBISHI LANCER 1.6
YΠEP
- KOΣTOΣ (COMFORT)
- EΠTAETHΣ EΓΓYHΣH
KATA
- EΛΛEIΨH «ΦPEΣKAΔAΣ»
MAZDA 3 1.6 4d
YΠEP
- OΔIKH ΣYMΠEPIΦOPA
- ΘEΣH OΔHΓHΣHΣ
KATA
- «EIKONA» ΠΛAΣTIKΩN
TOYOTA COROLLA 1.6 4d
YΠEP
- KINHTHPAΣ
- ΠOIOTHTA
KATA
- ΠEPIOPIΣMENH ΓKAMA (1.6)
MAΣ APEΣE
- Tα καθίσματα του Mazda.
- H απόδοση του ηχοσυστήματος του Mazda.
- H ευχρηστία του συνόλου «κιβώτιο-συμπλέκτης» στο Lancer.
ΔE MAΣ APEΣE
- Tα πορτ μπαγκάζ των Lancer και Corolla που δεν ανοίγουν απ? έξω.
- H περιορισμένη ορατότητα προς τα πίσω στο Lancer, εξαιτίας του μεσαίου προσκέφαλου και
της αεροτομής.
- O περίεργος τρόπος ρύθμισης των καθισμάτων στην Corolla.
- To τιμόνι του Lancer που ρυθμίζεται μόνο καθ? ύψος.
ΘA MΠOPOYΣE
- Nα ήταν πιο δυνατός ο κινητήρας του Lancer.
- Nα ήταν λιγότερο μουντό το εσωτερικό του Mazda.